Paul Verschuur 

Zeilen heb ik sinds mijn jonge jeugd gedaan, geleerd van mijn vader, zeilscholen en onlangs mijn Yachtmaster. Ik volgde de zeevaartschool in Vlissingen waar ik ben opgeleid tot Maritiem Officier . Daarna heb ik altijd in de offshore gewerkt.  

Voor mij is de zeilboot een comfortabel huis altijd bij je. Mee aan boord gaan: 47 jaar levenservaring en mijn lief. Zonder elkaar zouden we dit nooit doen. Ik pak alles aan en bezit flink wat relativerings- en doorzettingsvermogen. Een goed uitgeruste gereedschapskoffer, boeken en kaarten (papier kan ik nog niet loslaten) gaan mee. Ik kijk er naar uit de wereld te zien en nieuwe mensen te ontmoeten. 

Wat ik achterlaat zijn mijn baan, collega's, lieve vrienden en familie die ik ga missen. Ik laat de haast graag een tijdje achter me. 

Charlotte Dorren

In 2016 ben ik begonnen met zeilen. Ik voel de vrijheid en rust op het water maar ook soms de keiharde exposure van weer, wind en de ongrijpbare wateren. Ben ik een zeiler of een reiziger? Een reiziger! Eentje die graag haar huisje bij zich heeft. Hoe kan dat beter dan met een zeilboot!  

Wat ik heb meegenomen aan boord? Een medische achtergrond en docentschap. Doorzettingsvermogen, sensitiviteit, haat-liefde verhouding met eeuwige onzekerheid en daadkracht. Liefde voor natuur, koken, een yogamind en schrijflust gaan mee. Elke maand deel ik mijn belevenissen op papier. Niet altijd rozengeur en maneschijn, gewoon zoals het leven is!   

Wat ik moet moeilijk vind nu we weg zijn? Gemis van vrienden en familie in Nederland! Verbinding houden en van betekenis blijven, ook onderweg, dat vind ik belangrijk! Ik werk nog steeds een dagje per week online. 

In het najaar van 2025 zijn we terug in Nederland. Dan hebben we er een onvergetelijke reis van 3,5 jaar opzitten.